Έκθεση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ) απικάλυψε πρόσφατα ότι 339 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν επείγουσα ανάγκη ανθρωπιστικής βοήθειας - ο μεγαλύτερος αριθμός που έχει καταγραφεί ποτέ - με την επικεφαλής της Παγκόσμιας Ανθρωπιστικής Υπηρεσίας της Oxfam, Μάρτα Βαλντές Γκαρσία να κάνει λόγο για ανάγκη «άμεσης αφύπνισης».
«Ένας στους 23 ανθρώπους σε όλο τον κόσμο –ποσοστό που ισοδυναμεί σχεδόν με το ήμισυ του συνολικού πληθυσμού της Ευρώπης– έχει τώρα επείγουσα ανάγκη ανθρωπιστικής βοήθειας. Οι ανάγκες ξεπερνούν την ικανότητα ανταπόκρισης του συστήματος βοήθειας. Πρέπει να επανεξετάσουμε όχι μόνο το πώς ανταποκρινόμαστε σε αυτές τις ανάγκες, αλλά και ποιες είναι οι αποτυχίες σε παγκόσμιο επίπεδο που οδηγούν σε ταχέως αυξανόμενες ανισότητες», προειδοποιεί η Γκαρσία και προσθέτει:
«Το παγκόσμιο ανθρωπιστικό σύστημα έχει ήδη κατακλυστεί. Γνωρίζουμε ότι οι άνθρωποι μένουν άστεγοι, πεινούν και αρρωσταίνουν από την κλιματική αλλαγή, τις συγκρούσεις, τη φτώχεια, την ανισότητα και τις οικονομικές αποτυχίες – αλλά αυτά δεν είναι μεμονωμένα ζητήματα, είναι οι ίδιες ενδημικές κρίσεις.
«Δεν πρέπει να περιμένουμε άλλο. Χρειαζόμαστε μια ριζική αναθεώρηση του τρόπου λειτουργίας των παγκόσμιων συστημάτων μας, θέτοντας ως προτεραιότητες την αξιοπρέπεια και τα δικαιώματα των ανθρώπων.
«Πρέπει να ανταποκριθούμε άμεσα σε αυτή την άνευ προηγουμένου ανθρωπιστική ανάγκη και να βρούμε τρόπους να αλλάξουμε ένα παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα όπου οι λίγοι ωφελούνται σε βάρος των πολλών. Πώς μπορούμε να έχουμε εκατοντάδες νέους δισεκατομμυριούχους αλλά δεν μπορούμε να χρηματοδοτήσουμε βασικές ανθρωπιστικές ανάγκες για να σταματήσουμε να λιμοκτονούν εκατομμύρια άνθρωποι;
«Οι δωρητές πρέπει να ανταποκριθούν άμεσα στην παγκόσμια ανθρωπιστική έκκληση του ΟΗΕ για να βοηθήσουν να σωθούν ζωές τώρα. Η χρηματοδότηση για την πρόληψη καταστροφών δεν θα πρέπει να δεσμεύεται. Και για να αποτραπούν οι κλιμακούμενες κρίσεις εν όψει, οι αποφάσεις και οι ενέργειες πρέπει να καθοδηγούνται από τις ίδιες τις τοπικές κοινωνίες.
«Οι εθνικές κυβερνήσεις πρέπει επίσης να αντιμετωπίσουν τις βαθύτερες αιτίες της φτώχειας και της ανισότητας που επιδεινώνουν την κατάσταση για όσους ήδη υποφέρουν. Ένας βασικός τρόπος για να γίνει αυτό είναι με την έγχυση πόρων σε παγκόσμια δημόσια αγαθά, από την προσαρμογή του κλίματος έως την κοινωνική προστασία.
Όπως εκτιμάει η Μάρτα Βαλντές Γκαρσία, υπάρχει ήδη αρκετή γνώση για το πώς θα μπορούσε να είναι ένα νέο παγκόσμιο σύστημα το οποίο θα αντιμετωπίζει τις ανισότητες, την κλιματική αλλαγή και τις συγκρούσεις και θα εστιάζει στις κατά τόπους κοινότητες.
«Αυτό που λείπει πολύ είναι το πολιτικό θάρρος».
