Ο Άντι Λορντ, επικεφαλής των Μεταφορών για το Λονδίνο (TfL), απηύθυνε έκκληση στην κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου για μια μακροπρόθεσμη συμφωνία χρηματοδότησης, για την αγορά νέων τρένων και την αποτροπή της υποβάθμισης τμημάτων του οδικού και σιδηροδρομικού δικτύου της πόλης.
Σε συνέντευξή του στους Financial Times, ο Λορντ αποκάλυψε ότι έχει στείλει επιστολή στην καγκελάριο Ρέιτσελ Ριβς, ζητώντας έναν χρηματοοικονομικό διακανονισμό διάρκειας έως πέντε ετών για την κάλυψη των κεφαλαιουχικών δαπανών της TfL, στο πλαίσιο της αναθεώρησης των δαπανών του Υπουργείου Οικονομικών τον Ιούνιο.
Η TfL, η οποία διαχειρίζεται το μετρό, τα λεωφορεία, ορισμένα υπέργεια τρένα και μεγάλους δρόμους της πρωτεύουσας, έχει βασιστεί τα τελευταία χρόνια σε έξι βραχυπρόθεσμα προγράμματα διάσωσης από την προηγούμενη κυβέρνηση των Συντηρητικών. «Δεν μπορείς να διευθύνεις τη μεγαλύτερη αρχή δημόσιων μεταφορών στον κόσμο χωρίς έναν μακροπρόθεσμο διακανονισμό χρηματοδότησης κεφαλαίου», τόνισε ο Λορντ, υπογραμμίζοντας την ανάγκη για σταθερότητα και προγραμματισμό.
Μια από τις κορυφαίες προτεραιότητες της TfL είναι η αντικατάσταση των τρένων της γραμμής Bakerloo, τα οποία μετρούν 53 χρόνια λειτουργίας και αποτελούν τα παλαιότερα εν λειτουργία στο Ηνωμένο Βασίλειο. Κατασκευασμένα τη δεκαετία του 1970, τα τρένα αυτά γίνονται όλο και πιο αναξιόπιστα, καθώς η αρχή δυσκολεύεται να τα συντηρήσει. «Θα έρθει μια στιγμή που δεν θα μπορούμε να έχουμε αρκετά τρένα για να παρέχουμε μια αξιόπιστη υπηρεσία, και αυτό θα έχει αρνητικές συνέπειες», προειδοποίησε ο Λορντ. «Θα συνεχίσουμε να τα κρατάμε σε λειτουργία όσο μπορούμε, αλλά η πραγματικότητα είναι ότι το κόστος συντήρησης αυξάνεται και η αξιοπιστία μειώνεται».
Η TfL βρίσκεται σε θετική πορεία, καθώς αναμένεται να επιτύχει «λειτουργικό πλεόνασμα» για δεύτερη συνεχή χρονιά, καλύπτοντας το κόστος των καθημερινών της λειτουργιών. Ωστόσο, για μεγάλες κεφαλαιουχικές επενδύσεις, όπως η αντικατάσταση τρένων, η αναβάθμιση της σηματοδότησης ή η κατασκευή νέων υποδομών, απαιτείται κρατική χρηματοδότηση. Στον προϋπολογισμό του Οκτωβρίου, η TfL έλαβε 485 εκατομμύρια λίρες για κεφαλαιουχικές δαπάνες για το οικονομικό έτος 2025-26, αλλά δεν υπάρχει ακόμη σαφήνεια για τη χρηματοδότησή της μετά από αυτή την περίοδο.
Ο Λορντ συνέκρινε τη βραχυπρόθεσμη χρηματοδότηση της TfL με αυτήν άλλων φορέων μεταφορών, όπως η Network Rail, που διαχειρίζεται τη σιδηροδρομική υποδομή της Βρετανίας, και η National Highways, υπεύθυνη για τους αυτοκινητοδρόμους. Αυτοί οι οργανισμοί λαμβάνουν προϋπολογισμούς σε πενταετείς κύκλους, επιτρέποντας μακροπρόθεσμο σχεδιασμό και σταθερότητα – κάτι που η TfL στερείται.
Χωρίς μια μακροπρόθεσμη συμφωνία, η TfL κινδυνεύει να δει τμήματα του δικτύου της να παρακμάζουν. Η γραμμή Bakerloo, που εξυπηρετεί εκατομμύρια επιβάτες ετησίως, αποτελεί μόνο ένα παράδειγμα των προκλήσεων που αντιμετωπίζει η αρχή. Η έλλειψη επαρκών κονδυλίων θα μπορούσε να οδηγήσει σε μειωμένη αξιοπιστία, αυξημένες καθυστερήσεις και, τελικά, στην απομόνωση ορισμένων περιοχών του Λονδίνου.
