Οι άνθρωποι σε όλη τη χώρα απαιτούν πραγματική αλλαγή, υποστηρίζει ο Τζέρεμι Κόρμπιν σε άρθρο του που δημοσιεύει η ιστοσελίδα «Labour Outlook». 

Ο ανεξάρτητος βουλευτής από το Islington North αναφέρει τέσσερα βασικά ζητήματα τα οποία όπως σημειώνει «έχουν σημασία για τους ψηφοφόρους μου»: το όριο στα επιδόματα παιδιών, τη στέγαση, το νερό και τον τερματισμό των πωλήσεων όπλων στο Ισραήλ.

Σύμφωνα με τον Κόρμπιν, «το 2015, οι Τόρις πέρασαν το νομοσχέδιο για την πρόνοια στη Βουλή. Αυτό το νομοσχέδιο μείωσε την υποστήριξη προς τους φτωχότερους της κοινωνίας μας με μια σειρά πολιτικών. Μία από αυτές τις πολιτικές ήταν ο περιορισμός των επιδομάτων για όσους διαθέτουν παιδιά (...) Έχω δει τη ζημιά που έχει προκαλέσει αυτή η πολιτική σε γονείς και παιδιά στην εκλογική μου περιφέρεια στο Islington. Η κοινότητά μας φιλοξενεί πολλές πολύτεκνες οικογένειες – είναι ηθικό να πούμε ότι το τρίτο, το τέταρτο ή το πέμπτο παιδί είναι λιγότερο σημαντικό από το πρώτο ή το δεύτερο;»

Να σημειώσουμε ότι με βάση την ισχύουσα νομοθεσία, περιορίζονται το επίδομα (Universal Credit) και οι φορολογικές πιστώσεις στα δύο παιδιά σε μια οικογένεια (το μέτρο είναι γνωστό ως two-child benefit cap. 

Όπως επισημαίνει ο Τζέρεμι Κόρμπιν, υπολογίζεται ότι 1,6 εκατομμύρια παιδιά επηρεάζονται από το όριο αυτό. «Η κατάργηση της πολιτικής για τα 2 παιδιά θα έβγαζε 250.000 παιδιά από τη φτώχεια σε μια νύχτα. Αν αυτό δεν είναι προτεραιότητα, τι είναι;» αναρωτιέται και προσθέτει: «Δεν υπάρχει τίποτα δημοσιονομικά υπεύθυνο στο το να βυθίζονται εκατομμύρια άνθρωποι στη φτώχεια».

Στη συνέχεια, ο Βρετανός βουλευτής αναφέρεται στο θέμα της στέγασης. «Υπάρχει ένα θέμα που δεν έτυχε σχεδόν καθόλου προσοχής κατά τη διάρκεια των εκλογών, παρά το γεγονός ότι είναι μια από τις πιο πιεστικές κρίσεις της εποχής μας: η στεγαστική κρίση. 250,000 άνθρωποι δεν έχουν σταθερή ασφαλής στέγη. Στη δική μου εκλογική περιφέρεια, σχεδόν 2000 άτομα είναι άστεγοι ή σε προσωρινά καταλύματα κάθε νύχτα. Αυτό περιλαμβάνει περισσότερα από 850 παιδιά. 

«Οι πολιτισμένες κοινωνίες δεν αφήνουν τους ανθρώπους να κοιμούνται στο δρόμο. Αυτή η φρικτή κατάσταση είναι άμεσο αποτέλεσμα διαδοχικών πολιτικών που αντιμετώπισαν τη στέγαση ως εμπόρευμα και όχι ως ανθρώπινο δικαίωμα». 

Αναφορικά με το νερό, ο Κόρμπιν κάνει λόγο για άλλη μία καταστροφή που επέφεραν οι ιδιωτικοποιήσεις. 

«Από τότε που το νερό μας ξεπουλήθηκε το 1989 από τη Μάργκαρετ Θάτσερ, οι λογαριασμοί αυξήθηκαν κατά 40% σε πραγματικούς όρους. Τι πήραμε ως αντάλλαγμα; Χωματερές ακατέργαστων λυμάτων, διαρροές και πλημμύρες. Εν τω μεταξύ, οι εταιρείες ύδρευσης έχουν πληρώσει 72 δισ. λίρες στους μετόχους τους. Τώρα, μας λένε ότι οι λογαριασμοί του νερού θα αυξηθούν, ξανά, για να διορθωθούν οι κατεστραμμένες υποδομές και να αποτραπούν οι διαρροές λυμάτων».

Τέλος, στο άρθρο του ο Τζέρεμι Κόρμπιν κάνει αναφορά στη «φρικτή κατάσταση στη Γάζα». Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά, «40.000 άνθρωποι έχουν σκοτωθεί – ένας αριθμός που είναι πιθανό να έχει υποτιμηθεί πολύ ​​λόγω των ανθρώπων που είναι θαμμένοι κάτω από τα ερείπια και κινδυνεύουν να πεθάνουν από ασθένειες και ασιτία. Θέλω να σημειώσω κάτι πολύ απλό: εάν η κυβέρνησή μας δεν σταματήσει τις πωλήσεις όπλων στο Ισραήλ, θα είναι συνένοχος σε εγκλήματα πολέμου.

«(...) Αυτή η κυβέρνηση πρέπει να αποφασίσει πώς θέλει να μείνει στην ιστορία. Θέλει να τη θυμούνται ως μια κυβέρνηση που επέτρεψε τη γενοκτονία του παλαιστινιακού λαού; Ή μήπως θέλει να τη θυμούνται ως μια κυβέρνηση που υπερασπίστηκε το διεθνές δίκαιο, την ειρήνη και την ανθρωπότητα; 

«Τελειώνω επιστρέφοντας στο πρώτο μου σημείο: το όριο των δύο παιδιών. Γιατί έχουμε πάντα χρήματα για να βομβαρδίζουμε ανθρώπους, αλλά ποτέ αρκετά για να τους παρέχουμε τροφή; Πραγματική ασφάλεια σημαίνει ότι όλοι έχουν αρκετούς πόρους για να ζήσουν. Η πραγματική ασφάλεια αντιμετωπίζει την κλιματική κρίση με ένα Green New Deal. Πραγματική ασφάλεια είναι η αποφυγή της καταστροφής του περιβάλλοντος και η οικοδόμηση ενός κόσμου βιωσιμότητας. Η πραγματική ασφάλεια είναι να τα βρίσκεις με τον γείτονά σου σε έναν κόσμο ειρήνης. Πολλοί από εμάς σε αυτήν την αίθουσα (του κοινοβουλίου) πιστεύουμε ότι όλοι οι άνθρωποι, σε όλο τον κόσμο, αξίζουν να ζουν με αξιοπρέπεια. Πιστεύουμε ότι ένας ειρηνικός κόσμος είναι εφικτός.»