Στην ειδυλλιακή ύπαιθρο της Ουαλίας, ένας φασίστας από το Γουίλτσιρ επιχειρεί να υλοποιήσει το όνειρό του: τη δημιουργία ενός χωριού αποκλειστικά για λευκούς.
Ο Σάιμον Μπέρκιτ, επικεφαλής της οργάνωσης «The Woodlander Initiative» (TWI), που προωθεί την αγορά γης και τη δημιουργία θυλάκων για τους ομοϊδεάτες του, έχει ήδη αγοράσει εκτάσεις γης κοντά στο χωριό Λιάναφαν Φάουρ, όπου τον προσεχή Σεπτέμβριο η TWI σχεδιάζει να πραγματοποιήσει την πρώτη της κατασκήνωση.
Όπως αναφέρουν οι Times του Λονδίνου, ο Μπέρκιτ, ιδιοκτήτης στούντιο τατουάζ στο Γουόρμινστερ, φιλοδοξεί να επεκτείνει το σχέδιο και σε άλλες περιοχές του Ηνωμένου Βασιλείου, ακολουθώντας το πρότυπο λευκών αυτονομιστικών κοινοτήτων όπως η Οράνια στη Νότια Αφρική, οι κατασκηνώσεις στα Όζαρκς του Άρκανσας και οι οργανώσεις του Κινήματος Ελεύθερης Σουηδίας στο Άλγκαρας.
Μέσω διαδικτυακής καμπάνιας, η TWI έχει συγκεντρώσει μέχρι στιγμής 162.000 λίρες, με τελικό στόχο το 1 εκατομμύριο, προκειμένου να αποκτήσει γη σε κάθε βρετανική κομητεία. Ο Μπέρκιτ καλεί τους υποστηρικτές του να «χτίσουν μια εναλλακτική» απέναντι στο «σκοτάδι» της σύγχρονης κοινωνίας, όπως τη χαρακτηρίζει.
Η οργάνωση Hope Not Hate, που δραστηριοποιείται κατά του φασισμού και αποκάλυψε την αγορά γης από την TWI, κρούει τον κώδωνα του κινδύνου. Ο ερευνητής της, Ντέιβιντ Λόρενς, τόνισε ότι οι συναλλαγές γης από την άκρα δεξιά πρέπει να παρακολουθούνται στενά.
«Τα οικονομικά και υλικοτεχνικά εμπόδια τους είναι μεγάλα και υπάρχει ένα στοιχείο φαντασίας εδώ», είπε ο Λόρενς. «Οι οργανωμένες προσπάθειες για απόσυρση σε απομονωμένες, ιδεολογικά καθαρές κοινότητες μπορούν να ανοίξουν τον δρόμο για περαιτέρω πόλωση».
Στην τοπική κοινωνία του Λιάναφαν Φάουρ επικρατεί ανησυχία. Ο 80χρονος αγρότης και κοινοτικός σύμβουλος Ρις Τζόουνς ανέφερε: «Υπάρχουν φήμες για τους νέους ιδιοκτήτες. Είναι ανησυχητικό. Εδώ πρόκειται για μια ήσυχη αγροτική κοινότητα με ισχυρές οικογενειακές αξίες. Δεν θέλουμε αυτού του είδους τους ανθρώπους».
Ο επικεφαλής της ομάδας του κόμματος Plaid Cymru στο Συμβούλιο της Κομητείας Πάουις, Έλγουιν Βον, εξέφρασε την έντονη ανησυχία του: «Το μήνυμα πρέπει να είναι ξεκάθαρο – οι φασίστες δεν είναι ευπρόσδεκτοι στην κεντρική Ουαλία. Πρέπει να μείνουν μακριά από τις κοινότητές μας».
Ο Μπέρκιτ, με πορεία τριών δεκαετιών στο Βρετανικό Εθνικό Κόμμα (BNP) και το Εθνικό Μέτωπο, έχει αποκηρύξει την κοινοβουλευτική δημοκρατία. Μέσω της TWI, επιδιώκει την οικοδόμηση ενός καθεστώτος λευκής κυριαρχίας και διατηρεί στενές σχέσεις με την οργάνωση Πατριωτική Εναλλακτική (Patriotic Alternative) και τον ηγέτη της, Μαρκ Κόλετ, δηλωμένο θαυμαστή του Αδόλφου Χίτλερ.
Ο Κόλετ έχει χαρακτηρίσει την TWI ως μια «εξαιρετική πρωτοβουλία» που επιτρέπει στους εθνικιστές να συγκεντρώνουν χρήματα για την αγορά γης και περιουσίας.
Σε ομιλία του σε συνέδριο της Πατριωτικής Εναλλακτικής, ο Μπέρκιτ δήλωσε: «Πρέπει να ξεκινήσουμε να χτίζουμε την εναλλακτική: τις δικές μας επιχειρήσεις, θεσμούς, σχολεία, περιοχές, κοινότητες και πολιτισμό».
Παρότι απορρίπτει την εκλογική διαδικασία, ο Μπέρκιτ ενθαρρύνει τους υποστηρικτές του να διεισδύσουν στο κόμμα Reform UK του Νάιτζελ Φάρατζ, ώστε να τοποθετηθούν ακροδεξιοί σε θέσεις εξουσίας. Σε βίντεο στο YouTube, δηλώνει: «Μπορείτε να γίνετε δημοτικοί σύμβουλοι, ακόμη και βουλευτές. Χρειαζόμαστε ανθρώπους σε θέσεις επιρροής».
Έρευνες της αντιφασιστικής ομάδας Far Right Watch Wales αποκάλυψαν ότι γνωστοί ακροδεξιοί, συνδεδεμένοι με την Πατριωτική Εναλλακτική, διαχειρίζονται ομάδες υποστηρικτών του Reform UK στα κοινωνικά δίκτυα. Εκπρόσωπος του Reform δήλωσε ότι υπάρχουν μηχανισμοί ελέγχου ώστε άτομα που ανήκουν σε οργανώσεις όπως η TWI «να μη γίνουν ποτέ αποδεκτά στο κόμμα».
Μετά την αποτυχία αγοράς γης στην Κάμπρια και το Ανατολικό Σάσεξ, καθώς οι ιδιοκτήτες αντιλήφθηκαν την πραγματική ταυτότητα των ενδιαφερομένων, η TWI κινήθηκε με μεγαλύτερη μυστικότητα, κάτι που φαίνεται ότι λειτούργησε στην Ουαλία.
Το σχέδιο του Μπέρκιτ εντάσσεται σε μια ευρύτερη αναζωπύρωση της ακροδεξιάς στη Βρετανία, τροφοδοτούμενη από την ξενοφοβία και το αντιμεταναστευτικό συναίσθημα. Οργανώσεις όπως το Britain First και το British Movement πραγματοποιούν συγκεντρώσεις έξω από ξενοδοχεία όπου διαμένουν πρόσφυγες, συνοδευόμενες από βίαια μηνύματα και εικόνες που υποκινούν το μίσος.
