Το μνημείο του Στόουνχεντζ στην Αγγλία χρησίμευε ως αρχαίο ηλιακό ημερολόγιο το οποίο δημιουργήθηκε βασισμένο σε ένα ηλιακό έτος 365,25 ημερών, βοηθώντας τους ανθρώπους να παρακολουθούν τις ημέρες, τις εβδομάδες και τους μήνες, σύμφωνα με μία νέα έρευνα. 

Όπως αναφέρει ο καθηγητής Τίμοθι Ντάρβιλ από το Πανεπιστήμιο του Μπόρνμπουθ, οι εβδομάδες αποτελούνταν από δέκα ημέρες ενώ και οι μήνες ήταν περισσότεροι σε σχέση με σήμερα. 

«Ένα τέτοιο ηλιακό ημερολόγιο αναπτύχθηκε στην ανατολική Μεσόγειο στους αιώνες μετά το 3000 π.Χ. και υιοθετήθηκε στην Αίγυπτο ως Πολιτικό Ημερολόγιο γύρω στο 2700 π.Χ. και χρησιμοποιήθηκε ευρέως στην αρχή του Παλαιού Βασιλείου περίπου το 2600 π.Χ.», είπε. Είναι πιθανό το ημερολόγιο που παρακολουθούσε το Στόουνχετζ  να επηρεάστηκε από έναν από αυτούς τους πολιτισμούς.

Σύμφωνα με τον Ντάρβιλ, ο τρόπος που λειτουργεί το ημερολόγιο είναι «απλός». 

Κάθε μία από τις 30 πέτρες στον κύκλο Sarsen αντιπροσωπεύει μια ημέρα μέσα σε ένα μήνα, ο οποίος χωρίζεται σε τρεις εβδομάδες με 10 ημέρες η καθεμία. «Οι τέσσερις πέτρες έξω από τον κύκλο Sarsen λειτουργούσαν σαν δείκτες», εξηγεί ο καθηγητής.

Η ευθυγράμμιση του ημερολογίου με τον ήλιο σημαίνει ότι τυχόν σφάλματα στην καταμέτρηση των ημερών θα γίνουν εύκολα αντιληπτά καθώς ο ήλιος θα βρισκόταν σε λάθος θέση κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού και του χειμερινού ηλιοστασίου.

Σχετικά με το Στόουνχεντζ

Το Στόουνχεντζ είναι νεολιθικό μεγαλιθικό μνημείο του οποίου η διαμόρφωση συνεχίστηκε ως την Εποχή του Χαλκού, στην κομητεία του Γουΐλτσιρ (Wiltshire), περίπου 13 χλμ βορειοδυτικά του Σώλσμπερι (Salisbury). Πρόκειται για έναν κύκλο μεγαλίθων, που κατασκευάστηκε σύμφωνα με τις πλέον αποδεκτές αρχαιολογικές εκτιμήσεις ανάμεσα στο 2500 π.Χ. και το 2000 π.Χ.. Το αρχαιότερο κυκλικό ανάχωμα και η περιφερειακή τάφρος, που ανήκουν σε πρωιμότερη φάση του μνημείου, χρονολογήθηκαν προσφάτως περί το 3100 π.Χ..

Το όνομα Στόουνχεντζ (Stonehenge) προέρχεται από τις αρχαίες αγγλικές λέξεις Stanhen gist, που σημαίνουν 'κρεμαστοί λίθοι' και έδωσαν το όνομά τους σε μια ολόκληρη κατηγορία μνημείων γνωστών ως henge(s), δηλαδή κυκλικές ή οβάλ σχήματος περιοχές με διακριτά χαρακτηριστικά τους το κυκλικό ανάχωμα και την τάφρο που το περιβάλλει. Οι αρχαιολόγοι καθορίζουν τα henge(s) ως εκχωματώσεις που συνίστανται από ένα κυκλικό έγκλεισμα, περιβεβλημένο με κρηπιδωμένη κυκλική τάφρο.

Όπως συμβαίνει συχνά με την αρχαιολογική ορολογία, η λέξη προέρχεται από τους παλιούς αρχαιοδίφες. Όμως, ο όρος henge δεν είναι και ο καταλληλότερος για την περιγραφή του Στόουνχεντζ, στην περίπτωση του οποίου το κρηπίδωμα βρίσκεται εσωτερικά της τάφρου. Παρόλο που το Στόουνχεντζ ως μνημείο είναι σύγχρονο άλλων τυπικότερων. Το σύνολό του δεν είναι δυνατόν να καταχωρηθεί σε κάποια κατηγορία. Μορφολογικά έχει μακρινή μόνον συγγένεια με τους υπόλοιπους λίθινους κύκλους των Βρετανικών νήσων, όπως ο κύκλος του Μπρόντγκαρ (Ring of Brodgar), για παράδειγμα, ενώ τα περίφημα τρίλιθά του το καθιστούν μοναδικό. Το Στόουνχεντζ και ο περιβάλλων χώρος του προστέθηκαν στον κατάλογο της UNESCO για την Παγκόσμια Πολιτισμική Κληρονομιά το 1986.